Allah (cc) hak aşkını içecek (şarap) olarak sunarsa ki bu zikrullahta canla başla çalışarak fenasından vazgeçmekle olur. Her şey, kendi yüzünde hakkın cemalini gösterir ve onu görende fenasından eser kalmaz dünyanın… (Nâçizane)

Ey âşık-ı dildâde gel nûş idelim bâde
Bir bâde gerek ammâ kim içile me’vâde

Sâkîsi ola Mevlâ akdâhı anın esmâ
Bir kez nûş iden kat’â gam görmeye dünyâde

Bir kez içen âşıkdır yolunda hem sâdıkdır
Aşk öğrete lâyıkdır Mecnûn ile Ferhâd’e

Ol câma olan tâlib cân ile ola râgıb
Nefsine ola gâlib dil bağlaya üstâde

Nûş eyleyen ol câmdan subhu ne bilir şâmdan
Ta’lîm-i cünûn eyler Mecnûn ile Ferhâd’e

İşit bu Sezâî’den ne gördü Fenâî’den
Dost vechini gösterdi mir’ât-ı mücellâde

Nakarat:
Can Allah Canan Allah Canlar sana kurban Allah
Hay kalbi zikrullah La ilahe illallah Muhammed-ur-Resulullah

Defter-i Uşşak – https://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/04/ey-asiki-dildade.html

İlahinin Nesre Çevrilmesi, Açıklanması:

1. Ey Hak âşığı (Hakk’a gönül veren kişi); gel hak aşkı olan bâdeden / şaraptan içelim. Bu (içilmesi) öyle gerekli bir bâde ki emniyet yurdu olan cennette de içilsin (içilebilsin).
2. Bu bâdeyi sunan Mevlâ olursa onun kadehleri esmâ (Allah’ın isimleri) olur. (Mevlâ, kuluna yakın olursa ona kendi isimlerini andırır.) Hak aşkını bir kez içen kesinlikle dünyada gam, sıkıntı görmez.
3. Bu hak şarabını bir kez içen âşıktır, Hakk’ın yolunda bağlılık gösterir. Öyle (bir bağlılık) ki (hak âşığı) Mecnûn ile Ferhat’a aşkı öğretecek mertebeye gelmiştir.
4. O kadehe (Hak aşkını içmeye, Hakk’a) tâlip olan, can (ego, arzu, kibir) ile öfkeli olsun. Üstâdına (Mürşid-i Kâmil’ine, insan-ı kâmile) gönül bağlasın, nefsinin kötülüklerine galip gelsin.
5. O kadehten hak aşkını içene gündüz ile gece bir olur (divâneleşir.) Mecnûn ile Ferhat’a divanelikten çıldırma talimi verir.
6. Bu Sezâ’i’den (Lâlî Muhammed) Fenâî k.s. hazretlerinin (dolayısıyla mürşid-i kâmillerin) kalbinden ne gördüğünü işit: (Mürşidim) dost vechini zikrullahla Hakk’ın tecellisine imkân verecek derecede cilâlanmış kalp (ki eskiler aynaya “mirât-i mücellâ” demişlerdir.) vasıtasıyla (ayna gibi gönlünden) gösterdi.

Nakarat:
Can da, cânân (sevgili) da, canların kurban olduğu da Allah’tır.
Kalbi canlı, diri tutan zikir; La ilahe illallah Muhammed-ur-Resûlullah zikridir.

“Allah’ın velî kulları öyle kimselerdir ki görüldüklerinde Allah Azze ve Celle hazretleri hatıra gelir.” (Hz. Resûlullah SAV)
Salât ve selâm Hz. Peygamber’imizin ve ashabının üzerine olsun.