MECNUN’A SORDULAR LEYLÂ NİC’OLDU

Mecnun’a sordular Leylâ nic’oldu
Leylâ gitti adı dillerde kaldı
Benim gönlüm şimdi bir Leylâ buldu
Yürü Leylâ ki ben Allâh’ı buldum

Şu ben yalvarırken sen nâz ederdin
Havaya bakıp pervâz ederdin
Cefâyı yok vefâyı az ederdin
Yürü Leylâ ki ben Allâh’ı buldum

Mecnûn arzulayıp Kâbe’ye vardı
Halkaya yapışıp pervâz zâri kıldı
Mecnun Leylâ der iken didâr gördü
Yürü Leylâ ki ben Allâh’ı buldum

Leylâ’yı besledi kullar dayalar
Mecnun’un başında kuşlar yuvalar
Bize mesken oldu dağlar ovalar
Yürü Leylâ ki ben Allâh’ı buldum

Bugün Mevlâ’yı gören Leylâ’ya bakmaz
Ulu a’lâ gören ednâya bakmaz
Aya nazar eden yıldıza bakmaz
Yürü Leylâ ki ben Allâh’ı buldum

Derviş Yûnus bu sırdan açılma
Hakk’ın lûtfun görüp gayre saçılma
İnâyet hak olan yerden kaçınma
Yürü Leylâ ki ben Allâh’ı buldum

Usûl: 4/4
Güfte : Yûnus Emre

Eser bilgileri İnternet kaynaklıdır. Eser Hakları İçin MESAM kaynakları geçerlidir. Eserle ilgili düzenleme önerileriniz varsa lütfen yorumlarda belirtiniz.   beste güfte kimin